Η χρησιμοποίηση των πυραύλων βασίζεται στο βασικό αξίωμα της δράσης και της αντίδρασης. Έτσι τα καύσιμα των προωθητικών πυραύλων καιγόμενα παράγουν προϊόντα καύσης, που βγαίνοντας ορμητικά προς τα πίσω (δράση) κινούν το διαστημόπλοιο προς τα μπροστά (αντίδραση). Ανάλογα με τα καύσιμα που χρησιμοποιούν οι πύραυλοι διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Τους πυρηνικούς πυραύλους και τους ηλεκτρικούς.
Οι πυρηνικοί πύραυλοι κατατάσσονται σε τρεις βασικούς τύπους: (α) Με αντιδραστήρα πυρηνικής σχάσης, (β) τους πυραύλους ραδιενεργών ισοτόπων και γ) τους πυραύλους θερμοπυρηνικής τήξης. Οι ηλεκτρικοί πύραυλοι κατατάσσονται σε τρεις τύπους: (α) τους πυραύλους θέρμανσης με ηλεκτρικό τόξο, (β) τους πυραύλους πλάσματος ή ηλεκτρομαγνητικούς και (γ) τους ηλεκτροστατικούς πυραύλους ή πυραύλους ιόντων. Είναι φυσικό ότι για να μπορέσουν να αντέξουν τα τοιχώματα του διαστημοπλοίου στις τεράστιες αυτές θερμοκρασίες, απαιτούνται υλικά κατασκευής προχωρημένης τεχνικής στάθμης. Μεγάλα βήματα στον τομέα αυτόν έχουν γίνει με τη χρησιμοποίηση ειδικού υλικού από βόριο - β- με κατάλληλη κατεργασία. Το εξωτερικό περίβλημα του διαστημόπλοιου αποτελείται κυρίως από αλουμίνιο και τιτάνιο. Η χρησιμοποίηση του τιτανίου, ελαφριού και ακριβού μετάλλου, συμβάλλει αποτελεσματικά στην ελάττωση της συνολικής μάζας και, επιπλέον, στην εξασφάλιση μεγάλης αντοχής. Η μεταλλική κατασκευή του είναι όμοια με αυτές που χρησιμοποιούνται στα σημερινά υπερσύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη. Το διαστημόπλοιο χωρίζεται σε δύο μονάδες. Η πρώτη είναι η προωθητική μονάδα, που περιέχει τις δεξαμενές, τους πυραυλοκινητήρες και τις αντίστοιχες σωληνώσεις. Η δεύτερη, η μονάδα των οργάνων, διαθέτει δύο ορόφους: 1) τον όροφο με τα κεντρικά όργανα, που περιέχει τα μηχανικά τμήματα καθώς και την Επιστημονική Διάταξη Ακτινοβολίας Περιβάλλοντος (MARIE) και 2) τον επιστημονικό όροφο, που είναι κατασκευασμένος με πολλαπλά υποστηρίγματα.Το σύστημα Σελίδα11 προώθησης αποτελείται από μικροπροωθητήρες και τον κύριο πυραυλοκινητήρα. Οι πρώτοι ενεργοποιούνται για τον έλεγχο της θέσης του σκάφους μέσα στο διαστημικό χώρο και την εκτέλεση τροχιακών διορθωτικών ελιγμών, ενώ ο πυραυλοκινητήρας είναι υπεύθυνος για την τοποθέτηση του διαστημόπλοιου σε τροχιά. Ο κύριος πυραυλοκινητήρας χρησιμοποιεί ως καύσιμη ύλη την υδραζίνη και το τετροξείδιο του αζώτου ως οξειδωτή και παράγει ώση μεγάλης ισχύος. Εκτός από τις διάφορες σωληνώσεις, τις πυροβαλβίδες και τα φίλτρα, το σύστημα προώθησης περιλαμβάνει επίσης μία δεξαμενή ηλίου, που χρησιμοποιείται για να διατηρούνται τα καύσιμα και ο οξειδωτής υπό πίεση. Όλες οι υπολογιστικές λειτουργίες εκτελούνται μέσω του συστήματος εντολών και διαχείρισης δεδομένων. Η καρδιά του συστήματος είναι ένας υπολογιστής . Εφοδιασμένο με κεντρική μνήμη (RAM) και με μη-μεταβατική μνήμη (επιτρέπει την αποθήκευση των δεδομένων ακόμα και χωρίς καθόλου ρεύμα), το σύστημα εντολών και διαχείρισης δεδομένων τρέχει το λογισμικό πτήσης και ελέγχει ολόκληρο το διαστημόπλοιο. Οι ηλεκτρονικοί δίαυλοι είναι υπεύθυνοι για την επικοινωνία μεταξύ των καρτών του υπολογιστή και τις περιφερειακές βαθμίδες. Όλες οι κάρτες τοποθετούνται σε ειδικές θυρίδες (slots) της μητρικής κάρτας (motherboard), όπως συμβαίνει και στον υπολογιστή του σπιτιού μας, και εφοδιάζουν ολόκληρο το σύστημα με όλες τις απαραίτητες λειτουργίες. Για λόγους ασφαλείας, υπάρχουν δύο πανομοιότυποι υπολογιστές με τις αντίστοιχες ηλεκτρονικές τους διατάξεις, έτσι ώστε, αν ο ένας πάψει να λειτουργεί, το διαστημόπλοιο να μπορέσει να εργαστεί με τον άλλον. Χρησιμοποιώντας τρία ζεύγη αισθητήρων, το σύστημα πλοήγησης και ελέγχου καθορίζει τον προσανατολισμό και τη συμπεριφορά του διαστημόπλοιου. Ένας ηλιακός αισθητήρας χρησιμοποιείται ως εφεδρικό σύστημα για τον προσδιορισμό της θέσης του Ήλιου, σε περίπτωση δυσλειτουργίας της κάμερας αστρικού προσανατολισμού.

ΠΗΓΗ